Ölüm, bitiş değil bir başlangıçtır. Kabir alemi haktır, sorgu sual haktır, Münker ve Nekir haktır, kabir azabı haktır. Allah Resulü (s.a.v.) sığınma dualarında kabir azabından Allahu Teâlâ'ya sığınmış, ümmetine her gece Mülk Suresi'ni okumayı tavsiye buyurmuşlar, bu mübarek surenin kabir azabını engellediğini müjdelemişlerdir.

Sevdiklerini kabir alemine gönderen kimseler, sevdikleri için hediyeler gönderme arzusuyla yanmakta, vefat etmiş sevdikleri için hayır ve hasenatta bulunup, günahlarının affı ve derecelerinin artması için ve varsa azaplarının kaldırılması için dua ve niyazda bulunup, hasıl olan sevaptan ölmüşlerinin ruhuna da hediye etmektedirler.

Allah Resulü (s.a.v.) bir gün mezarlık yanından geçerken, iki mezarda bulunan mevtaların bazı küçük hatalardan dolayı azap çekmekte olduklarını görür. Mevtalardan biri hayatta iken insanlar arasında laf taşımış, diğeri ise idrardan sakınmamıştır. Bu ikisinin hali ayan edilince Allah Resulü (s.a.v.) yeşil bir dal almış, ortadan ikiye bölmüş ve her bir dal parçasını iki kabre de birer birer dikmiştir. Buna şahit olan sahabe, Allah Resulü'ne (s.a.v.) niye böyle yaptığını sorduklarında; “Bu iki dal kurumadığı sürece, bu iki mevtanın çekmekte olduğu azabın hafifletilmesini umarım.” buyurmuşlardır.

İslam dini, insanoğluna hayatında olduğu gibi ölümünde de değer vermiş ve gerekli saygıyı göstermiş, ölüm anından itibaren yapılması gereken muameleyi de belirlemiştir. Bu sebeple İslam dini, mezarların düzenli yapılmasını, temiz tutulmasını ve yeşillendirilmesini, ölülere karşı bir vefa borcu olarak görür. Ancak unutulmamalıdır ki, dinimiz öncelikle ölünün cesedine değil hatırasına değer verir.

Bu konuda Allah Resulü (s.a.v.);

“Ölülerinizi hayırla yad ediniz” buyurmuşlardır. (Tirmizi, Cenâiz, 34)

Mezar ziyaretinde Bakara Suresi'nin başı ve sonu yani -elif-lam-mim- diye bilinen ilk beş ayet ile, Amene'r-rasulu diye bilinen son iki ayet, Yasin-i Şerif Suresi, Mülk Suresi, Tekasur Suresi, İhlas-ı Şerif ve Fatiha Sureleri ve zamanın müsait olduğu sürede bilinen sureler okunur, hasıl olan sevap mevtaların ruhlarına hediye edilir.

“Es-selamu aleykum ya ehle'l-kubur.

Yağfirullahu lena ve lekum.

Entum selefuna ve nahnu bi'l-eseri.

Ve inna inşaallahü bikum lahikun.

Es-selamu aleykum dare kavmin mu'minin.

Ve etakum ma tu'adune ğaden mueccelun.

Ve inna inşaallahu biküm lahikun.

Allahummağfir li-ehli bai'ıl-ğarkad.

Esselamu aleyküm ehle'd-diyari mine'l-mü'minine ve'l-muslimine ve inna inşaallahu bikum lahikun.

Es'elullahu lena ve lekumu'l-âfiyeh."

“Ey kabir ehli! Allahu Teâlâ'nın selamı selameti üzerinize olsun. Allahu Teâlâ sizi ve bizi bağışlasın. Siz bizim öncülerimizsiniz. Biz de Allahu Teâlâ'nın izni ile size katılacağız.” (Tirmizi, Cenaiz, 59; İbn Mâce, Cenâiz, 36)

“Ey müminler yurdu, Allahu Teâlâ'nın selamı ve selameti sizin üzerinize olsun. Size vadedilen ölüm geldi, bize de yakında gelecektir. Allahu Teâlâ'nın izni ile biz de peşinizden geleceğiz. Allah'ım! Burada yatmakta olanları bağışla” (Müslim, Cenaiz, 35/103)

“Ey müminlerin yurdu, size selam ve selamet olsun. İnşaallah biz de size kavuşacağız. Allahu Teâlâ'dan bizler ve sizler için afiyet dilerim.” (Müslim Cenaiz, 35/104)